| Γαλάζιος ουρανός, γκρίζο περιβάλλον.
Στάλες από πύρινη βροχή καίνε τα πρόσωπα.
Αχνά είδωλα περπατούν στους δρόμους, χαιρετιούνται μνησίκακα.
Μα κάπου ανάμεσα τους, υπάρχουν δυο άνθρωποι.
Που η λαλιά τους είναι φως, κελάηδισμα η ματιά τους.
Που ο κόσμος όλος λαμποκοπά οι δυο τους σαν κοιτιούνται.
Είμαστ’εμείς…
[align=center]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|