| |
υπάρχει κάποιος στίχος σου που ξαναθυμάμαι
υπάρχει ένα δρομάκι σου που ξαναδιαβαίνω
στα κακορίζικα ποτέ αγύρτης πια δε θάμαι
όλα τ'αφήνω πίσω ,τώρα ξέρω που πηγαίνω
με της καρδιάς μου το παράπονο αηδονάκι
σταυροκοπιέμαι γιατί τη νιώθω που αρμενίζει
και ψάχνοντας να βρίσκει το κατώφλι, το πορτάκι
εδώ τελειώνει ο κόσμος κι εδεδώ αρχίζει
έτοιμος είμαι με την αγάπη ,πίστη κι ελπίδα
το θάρρος μέσα απο το μαρτύριο να κερδίσω
με μία και μόνη μαλαματένια σου αχτίδα
χαρούμενος στο σπίτι σου τη θέση να ζητήσω
τα όνειρα της σκοτεινιάς περάσανε χαντάκια μύρια
δεν φεύγουνε,γύρω μου στέκουν άυπνα ξεγυμνωμένα
φαντάσματα θεότρελλα στων ξωτικών τα πανηγύρια
με κέφια τραγουδούν πάντα σε σένανε προσηλωμένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
