| |
| | Τελευταία αμαρτία του πόθου |  | | |
Δεν πέθανα ποτέ, πριν γευτώ τελευταία αμαρτία του πόθου,
γιατί με πνίγει η ελευθερία της αβύσσου,
και το μόνο που θέλω μια μήτρα σφιχτή από φως να κρυφτώ.
Ζωγραφισμένη στα χείλη μου η πληγή της ζωής μου
είναι αίμα στο χώμα
και φόνος της μέρας που βάφει ζεστό τον ορίζοντα.
Με βρήκε μικρό και άμαθο στη θλίψη η αγάπη,
να με σέρνει μακριά κι εγώ μάταια να τραβώ αλυσίδες
των καιρών, να με σκίζουν κομμάτια.
Έχω όμως φθαρεί
και διάφανη πλέον ξεχειλίζει η σκέψη από πόρτες που ξεχνώ ανοικτές,
πως δεν είμαστε μόνοι. Κλάψε και δες έναν κόσμο μ'αστέρια,
όλα κάπου μακριά, εδώ πέρα θα μέινουν.
Και μην ξεχάσεις,
πριν με φως ζωντανέψεις κι ανθίσεις
να πεθάνεις, να γευτείς και να νιώσεις
τελευταία αμαρτία του πόθου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
anthrakoryxos
03-06-2006 | Καμμιά φορά καλή είναι και η αναμονή (όχι αιώνια ε;) http://stixoi.info/view_poem.php?poem_id=22546 | | anthrakoryxos
03-06-2006 | Καλωσήρθες... Και καλά έκανες. Μια απλή σκέψη έγραψα. Να είσαι καλά και να γράφεις. Καλή συνέχεια. | | Σήφης
03-06-2006 | Ευχαριστώ για το σχόλιο. Είναι το πρώτο που ανεβάζω. Το site φαίνεται πολύ καλό. Σήμερα το πρωτοείδα. Βλέπω έχει μεγάλη συμμετοχή και ωραία δομημένο | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
03-06-2006 | διάβασε τα καινούρια μα κάνε και καμιά τσάρκα στα παλιά, θα βρεις πολλά ωραία ποιήματα, καλώς μας ήρθες | | Άθη Λ.
04-06-2006 | καλως όρισες Σήφη με τα ωραία σου ποιήματα :) | | olga
04-06-2006 | Μου άρεσε πολύ :) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
