Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοναξια
 
Είναι Σάββατο κι η ζέστη αφόρητη
Ξέρω που συχνάζεις ,μα πώς να ρθω
Γίνανε οι λέξεις μαχαιριές ,μας χώρισαν
Θέλω να σ αγγίξω μα διστάζω

Πάρτι γίνεται κι οι φίλοι θα ναι εκεί
Θα ξεχάσω και για λίγο πως δε σ έχω
Το κρύο άντεξα μα αυτή η μοναξιά
πονάει, μου μιλάει κι εγώ σωπαίνω

το σπίτι άδειο,το τηλέφωνο βουβό
που πήγαν όλοι τραγουδάει ο Βασίλης
τα χρόνια πέρασαν κι εγώ να σ αγαπώ
απο την καρδιά μου πες μου..πως εσύ να φύγεις



τραγούδι σου γραψα ξανά για να σου πω
κι ότι έχω γράψει όλα ήτανε για σένα
για σένα η σκέψη που τρυπάει το μυαλό
τα λάθη μου όλα και τα πάθη μου για σένα






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
26-06-2016 @ 01:17
::hug.:: ::love.:: ::up.::
smaragdenia
26-06-2016 @ 07:38
ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΙΩΤΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΣΟΥ
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΈΡΑ
Μαυρομουστάκης
26-06-2016 @ 13:24
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!
Όσοι πονάνε έχουν δακρύσει διαβάζοντάς το.

Άνοιξε η καρδούλα σου
και πέταξ' η αλήθεια
και το φτερούγισμα έθρεψε
δυό πονεμένα στήθια.

Τα στήθη όσων φλέγονται από
την μοναξιά του χωρισμού...
iokasth
26-06-2016 @ 13:32
Θλιμμένο, πονεμένο, ομως ωραίο.!!
Καλη Κυριακή Γιώτα μου.!
ΝεφΕλλη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο