Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναγέννηση
 
Αυτός ο κόμπος στο στομάχι
Θα με στοιχειώνει κάθε βράδυ
Είναι οι επιλογές που έκανα
Ή μήπως αυτές που δεν έκανα;
Κάποια πράγματα
Καλύτερα να μένουν ανείπωτα.
Ξέρεις
Είναι το σκοτάδι που με τυλίγει
Ο νέος μου εαυτός
Και πρέπει να τον συνηθίσεις
Γιατί αυτός είμαι πλέον εγώ
Αν πάλι αρνείσαι να το δεχτείς
Φύγε.
Προλαβαίνεις.
Για μένα είναι αργά πια...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
26-06-2016 @ 07:46
ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!!!!!!
Κων/νος Ντζ
26-06-2016 @ 08:24
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
26-06-2016 @ 09:06
Ξέρεις
Είναι το σκοτάδι που με τυλίγει
Ο νέος μου εαυτός ::blush.:: ::hug.::
Μαυρομουστάκης
26-06-2016 @ 10:42
Οι δύο εαυτοί μας, ο παλιός και ο νέος
και μεις να κουβεντιάζουμε
με τον παλιό μας εαυτό.
Η ανανέωση, η αναγέννηση.
Εξαιρετικότατο!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
26-06-2016 @ 12:02
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
26-06-2016 @ 18:17
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ζέτα Γκούσκου
26-06-2016 @ 23:58
::rol.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο