Φορώ την ανάσα σου πάνω στο σώμα μου
κι ένα σου φιλί φορώ πάνω στο λαιμό μου
να σε έχω ξημέρωμα, να σε έχω γιόμα μου
να σε έχω φυλαχτό μου πάντα μονάδικό μου.
σταγόνα γίνε κύλα στις φλέβες μου σαν αίμα
αλμύρα των χειλιών μου και θάλασσά μου γίνε
να σε φορώ σαν άρωμα πάνω στο δέρμα μου
για μιά ολόκληρη ζωή μπλέ ουρανός μου μείνε.
κοχύλι του βυθού μου της θάλασσάς μου κύμα
δροσοσταλίδα της αυγής σε διψασμένη σάρκα
της καλημέρας μου γιορτή κάνω το πρώτο βήμα
καπετάνιος ο έρωτας στης αγάπης μας τη βάρκα.
μπές στου καθρέφτη το γυαλί νά΄χω τη μορφή σου
στο βλέμμα σου να τυλιχτώ ν΄αγγίζω το μέτωπό σου
να γίνομαι κερί της εκκλησιάς να καίγομαι μαζί σου
στο κορμί μου να φορώ το άσπρο πουκάμισό σου.
ρακόμελο να γίνει το φιλί με μιας να το ρουφήξω
το χάδι σου απαλός νοτιάς το σώμα να χαιδεύει
με τ΄άσπρο σου πουκάμισο εμας να μας καλύψω
όταν αδάμαστο αγρίμι η ηδονή αρχίσει ν' αγριεύει.
Όταν η έμνπνευση δεν υπάρχει και η διάθεση ταλαντεύεται ,τότε απλά ποστάρουμε μια επάνηληψη απο παλιά ανάρτηση ! Να μου είστε καλά και να περνάτε καλά ,σ'αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάμε !
