| |
Η γουλια που μου δωσες να πιω φαρμακι
σπαω το ποτηρι, κοβομαι βαθεια
τα πικρα σου λογια ηπια σα νερακι
& με κατακρινεις που δε θελω πια
να ζω για σενα
στα περασμενα
σ εβαλε για παντα η μαυρη μου καρδια
Ησουνα για μενανε ηλιος & φεγγαρι
η ζωη μου ολη, του μυαλου φτερα
νιωθω τ αρωμα σου απ το μαξιλαρι
μια ζαλαδα μεσα μου, μυρωδια γλυκεια
μη ζητας δε γινεται
η ψυχη μου πνιγεται
δεν αντεχω να γυρισω παλι στα παλια
Εχασα μαζι σου καθε μου σκοπο
προσπαθω να ζησω ξανα απ την αρχη
ολα σου τα μετρησα, καθε σ αγαπω
μα το ξερω μονη μου θα μαι το πρωι
γι αυτο φυγε σημερα
της καρδιας τα συνορα
κλεισαν οσα ζησαμε σ αλλη εποχη
Μη γυρισεις πισω να κοιταξεις
ασε το φιναλε να γραφτει σωστα
στην ταινια που παιξαμε αν ψαξεις
θα δεις ποσα λαθη σκηνοθετικα
καναμε μαζι
πανω στη σκηνη
& επεσε η αυλαια ετσι ξαφνικα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
