| προμήνυμα κακό στον ουρανό
φωνάζει να μαζεύω τα πανιά
μαντεύω το ταξίδι μου το αυριανό
κι αγναντεύω τα βουνά τα αντικρυνά
περνάς σιμά μου δίχως ν'ακουστείς
κορυφαία μου ζωή γονατιστή
μπρός σου σα συννεφιά το πέπλο της σιωπής
μες στο μετάξι του η όψη σου θολή
θε να κριθεί ο αγώνας μου μες στο φώς
να ζήσω ή και να πεθάνω ναι μπορώ
ως πότε να παλεύω νεκροζωντανός
να λύνω το καράβι για το λυτρωμό
το συμμάζεμα κάθε τρικυμιάς
περιμένει η άνεργη καρδιά
πλούσιο το παιχν´ιδι της λησμονιάς
μα οι ανέμοι δε φυσάνε πιά
για ποιούς τούτη η μάχη για ζωή
για ποιούς η μυρωδιά του θειαφιού
σε μένα η σάψη η πιο μου δυνατή
κοπάδι τα κοράκια γύρω μου παντού
κι άλλοι πέθαναν κι άλλοι θα ζήσουν
η εποχή είναι τέλεια
θα το θυμάμαι πριν με ρωτήσουν
υπάρχω ως τη συντέλεια
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|