| |
Πάντα ρωτάω, τον εαυτό μου γιατί ακόμα επιμένει
αφού το βλέπει πως γι’ αυτήν πια είμαστε ξένοι
Γιατί λοιπόν ακόμα προσπαθεί και επιμένει;
Πάντα ρωτάω, τον εαυτό μου γιατί θέλει ν’ αγνοήσει
πως δεν υπάρχει πια η ελπίδα να γυρίσει
Γιατί δεν σκέφτεται πια πίσω όλα τα άσχημα, ν’αφήσει;
Μόνος θα βρω, ποιος είναι ο λόγος που ακόμα προσπαθώ
τόσο καιρό, να τα ξεχάσω και σε κείνη να αφεθώ
Είναι τρελό, που ενώ θα έπρεπε να φύγω να σωθώ
δεν το μπορώ, γιατί απλά έχει χαραχθεί και στην καρδιά
και στο μυαλό
Πάντα ρωτάω, στον εαυτό μου γιατί ακόμα τα χρεώνω
κι ενώ δεν φταίω συνεχίζω τον πληγώνω
Αντί να ψάχνω έστω για λίγο να απαλύνω, πια τον πόνο
Πάντα ρωτάω, στον εαυτό μου πόσα ακόμα θα αντέξει
αφού το βλέπει απλά πως σκόπευε να παίξει
Αντί για κείνη μια φορά και το καλό του, να διαλέξει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
