| |
Και εσύ μου λες ότι δεν πόνεσα
Τα βράδια πλέων σε ξεχνάω
όμως το χωρισμό δεν χώνεψα
Και ας κλαίω κάνω πως γελάω.
Εμένα που με βλέπεις να γελάω
Να ξερες μόνο τι περνάω
Η απονιά σου που πονάει
Το σώμα μου το διαπερνάει.
Εμένα που με βλέπεις να γελάω
Να ξερες μόνο τι περνάω
Τα βράδια όποιος πια με βρίσκει
με συντροφιά ένα ουίσκι.
Και συ μου λες λόγια περίεργα
Στο παρελθόν πληγές ανοίγεις
Του χωρισμού λόγια ανείπωτα
Σε μια βραδιά ξαναθυμίζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
