| |
Θέλω να πάω μαζί σου σε όσα ρομαντικά μέρη υπάρχουν και θα υπάρξουν. Κατασκευασμένα από τον άνθρωπο άλλα, σμιλευμενα από τα μοναδικά της φύσης εργαλεία πολλά ακόμα. Μες την αγάπη, στο ιδανικό μέρος να σε αγκαλιασω, να σε φιλήσω , να σου μιλήσω. Όπως εγώ θέλω να μιλήσουμε. Πού να σε πάω; Στην τελειότητα του ανθρώπινου κατασκευασματος; Στα άψογα κι έμψυχα φυσικά τοπία; Στα δεύτερα, δε θα είμαστε μόνοι όμως. Θα μας συντροφεύουν ζωάκια και πεύκα. Και θα μιλώ σαν τον τρελό σε έναν κρίνο, σ' εσένα. Και θα τολμώ να σου μιλώ δίχως να φορώ γυαλιά ηλίου. Άχρηστα θα ήταν και να κάλυπταν τα μάτια μου. Εσύ φεγγοβολάς περισσότερο από τον ήλιο, μάτια μου. Σε βλέπει γυμνός, ανυποδητος και καίγεται. Γιατί νομίζεις καίει τόσο; Επειδή σε είδε και τ' αναψες κοτζάμ κόσμο από πυρκαγιές. Εγώ θα πρέπει να μιλώ στην ενέργεια αυτή ενώ την κοιτώ στα μάτια. Στον τρελό της πυρήνα. Τα δενδρακια θα φοβούνται μην τα τσουρουφλίσεις τα φτωχά... γι' αυτό θα μου φυσούν λέξεις για να χαϊδέψω την ψυχή σου και να μείνει ήρεμη. Η φύση θα είναι ο υποβολεας μου. Εσύ το φινάλε, που θα πρέπει να φτάσω με τα βήματα της ψυχής μου, προς την πόρτα τη σφραγισμένη σου, για το δωμάτιο το κατειλημμένο σου. Να μπω; Έχω τη μεγαλύτερη ανάγκη του κόσμου. Άνοιξε μου. Μη με φοβηθείς. Δεν ξέρεις, δε φαντάζεσαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
