| |
Ήρθες στη ζωή μου, σαν θαύμα που ευχόμουν
μα όταν με μαχαίρωνες, ακίνητος στεκόμουν
Τον πόνο αψηφούσα, μα μέσα μου πονούσα
γιατί πάλι με πρόδωσε, η μόνη που αγαπούσα
Λίγο αν σου μοιάσω, στην αδιαφορία
εύκολα θα αλλάξω και της καρδιάς πορεία
Μια άγνωστη θα γίνεις, το τίποτά μου θα’σαι
δεν μ’ είχες αγαπήσει, θα λες και θα λυπάσαι
Ήρθες στη ζωή μου, σαν φως μες το σκοτάδι
μα άλλο ένα μου πρόσθεσες, επώδυνο σημάδι
Αμέτρητες οι λύπες, αβάσταχτος ο πόνος
μα πιο πολύ πονάω, που θα ’μαι πάλι μόνος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
