| |
Ήσουνα πάντα μέσα μου προτού εμφανιστείς
μια κόλλα ολόλευκο χαρτί,
μια ιστορία ανείπωτη, ερωτηματικό, συμπαντικό αερικό.
Κι είδα μια μέρα πάνω σου κουκίδα από στυλό, να μου δηλώνει με έμφαση:
"έπαψα να μαι το κενό, δωσ' μου ένα χέρι να πιαστώ, να εμφανιστώ στην πλάση,
μα εγώ θα γράψω τη δική μου ιστορία εδώ στον κόσμο που θα έρθω,
σε προειδοποιώ "
"Μη μου κολλάς ρε συ μπαμπά,
έχω που έχω λίγο χώρο για να παίξω,
μεσ' στης μαμάς μου την κοιλιά είναι ωραία μα εγώ θέλω ν' αναπνεύσω.
Εκεί στο φως ειν' η χαρά,
βγάλτε με έξω ώστε ελεύθερη να τρέξω,
δε θέλω να μου λες πολλά, μάθε μου μόνο πώς μπορώ να ταξιδέψω"
Ήσουνα πάντα μέσα μου προτού να γεννηθείς
μια τόσο γνώριμη φωνή,
μία απαίτηση δεκτή, θυσία χαμογελαστή, κι αιώνια αγωνία.
Κι εκεί που πίστευα ο φτωχός, πως είμαι βράχος δυνατός,
που όλα θα τ' αντέξει,
τώρα στην κρίσιμη στιγμή, νιώθω πως όλη μου η ζωή στις πλάτες μου θα πέσει.
Και τί θα κάνω που φοβάμαι με τους χτύπους της καρδιάς σου.
αν θα συγχρονιστώ.
"Γιατί κολλάς ρε συ μπαμπά,
έχω που έχω λίγο χώρο για να παίξω,
μεσ' στης μαμάς μου την κοιλιά είναι ωραία μα εγώ θέλω ν' αναπνεύσω.
Εκεί στο φως ειν' η χαρά,
βγάλτε με έξω ώστε ελεύθερη να τρέξω,
δε θέλω να μου λες πολλά, μάθε μου μόνο πώς μπορώ να ταξιδέψω"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
