Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μετανάστης
 Από το 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'. Θερμή καλημέρα σε όλες και όλους.
 
Μετανάστης.

Χαράματα, στου Μάνου την ταβέρνα,
τα γέλια ,τα τραγούδια και τα ‘κέρνα’
των φίλων, που θα μού’λειπαν πολύ,
σμίγανε με του Φάνη το βιολί..

Στο πάτωμα τα πόδια τους βροντούσαν
χορεύοντας..τον κόσμο τον χαλούσαν..
μα’γώ φευγα, σε λίγο, μακρυά
και δεν είχά για τέτοια πιά καρδιά..

Σαν γέμισα τον σάκκο..κι’όπου φύγει,
τα σύννεφά’χε αέρας στο κυνήγι..
ο ύπνος την μαννούλα μου είχε πάρει..
ολόγιομο με φώτιζε φεγγάρι.

Μικραίναν του χωριού μου τ’άσπρα σπίτια
ξοπίσω μου…κι’ως έφταναν στ’αυτιά μου
τα γέλια, τα πειράγματα τ’αντρίκεια…
ποτάμι τρέχανέ τα δάκρυά μου..

Την μουσική..τα λόγια..καθαρά
στη νύχτα γνώριμο άκουγα σκοπό..
μα’γώ’φευγα στα ξένα μακρυά…
μαζύ τους πιά τραγούδι πώς να’πώ;

Μου παίδευε τον νού πόνος δυνάστης
και φόβος ένας στης καρδιάς τ’αμπάρι,
γιατ’έφευγα στα ξένα μετανάστης..
μ’ένα καράβι πού’ρθε να με πάρει…
[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
**Ηώς**
15-07-2016 @ 10:38
τίποτα τυχαίο μόλις βρήκα αυτή την ταινία...που νομίζω ό,τι δένει απόλυτα με το γραπτό σου

https://youtu.be/SUEh0LILmY0
Το σενάριο είναι βασισμένο σε μια επιστολή που στέλνει στη μάνα του
ένας Έλληνας εργάτης ανθρακωρυχείων στο Σαρλερουά του Βελγίου.
Ο εργάτης μιλάει για τη ζωή στο Βέλγιο και για τη σχέση του με την πατρίδα.
Αισθάνεται νοσταλγία και βρίσκεται σε αδιέξοδο, παγιδευμένος στην ξενιτιά.
Παρακολουθούμε, παράλληλα με την αφήγηση,
σκηνές από τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών-εργατών στην ξενιτιά.
επίκαιρο θέμα και διαχρονικό για τους λαούς
που αναγκάζουν οι κυρίαρχοι να μεταναστεύουν
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-07-2016 @ 12:02
Από τα καλύτερα Μιχάλη !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
15-07-2016 @ 12:38
Πολύ δυνατό!!!!!
Oλύμπιος-Θεός
15-07-2016 @ 13:54
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΞΟΧΟ!!
Κων/νος Ντζ
15-07-2016 @ 13:56
Αψογο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Lacrima in Lucem
15-07-2016 @ 23:06
Αγγίζει... ::cry.:: ::hug.::
aridaios
16-07-2016 @ 17:15
στη νύχτα γνώριμο άκουγα σκοπό..
μα’γώ’φευγα στα ξένα μακρυά…
μαζύ τους πιά τραγούδι πώς να’πώ;
::rock.:: ::cry.::
nadin1974
17-07-2016 @ 01:09
Μικραίναν του χωριού μου τ’άσπρα σπίτια
ξοπίσω μου…κι’ως έφταναν στ’αυτιά μου
τα γέλια, τα πειράγματα τ’αντρίκεια…
ποτάμι τρέχανέ τα δάκρυά μου..

Καλό ξημέρωμα Μιχάλη!

"Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'
πανσελινος
18-07-2016 @ 22:45
Μικραίναν του χωριού μου τ’άσπρα σπίτια
ξοπίσω μου…κι’ως έφταναν στ’αυτιά μου
τα γέλια, τα πειράγματα τ’αντρίκεια…
ποτάμι τρέχανέ τα δάκρυά μου..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Με πόσο απλά λόγια, μεταφέρεις εικόνες και σκιαγραφείς τον ψυχισμό του ανθρώπου που ξενιτεύεται κάνοντας τον αναγνώστη να νιώθει πως είναι κομμάτι της σκηνής που περιγράφεις ! ! !
ΒΥΡΩΝ
19-07-2016 @ 08:46
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο