| |
| | Σκέψεις Ωκεάνιες |  | | |
Κούρασαν τον Ναύτη οι βάρδιες.
Μονότονα τα υπερπόντια ταξίδια.
Χάθηκαν του Aldebaran οι ανταύγειες
και τ’ άστρα, όλα φαίνονται σαν ίδια.
Στέκει μονάχος στη βαρδιόλα.
Μαύρη του ορίζοντα η γραμμή.
Μαύρη η σκέψη του η καριόλα,
πως κάποιος τη γυναίκα του γαμεί.
Βρίζει, μουντζώνει το Θεό του,
τον ουρανό και τη βροχή.
Ράβει,μπαλώνει τον καιρό του.
Τέλος δεν βρίσκει κι ούτε αρχή.
Φώλιασε ο πόνος στη καρδιά του,
ο χωρισμός,μαύρο πανί.
Πάει καιρός,που στα παιδιά του,
ξένος,φοβάται μη φανεί.
Σκέψεις μαχαίρια, τον πληγώνουν,
φτύνει τη θάλασσα και την μισεί.
Τα όνειρα γλυκά,σαν έρθουν τον μερώνουν
κι ο νοερός ο γυρισμός του,στο νησί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
**Ηώς**
18-07-2016 @ 00:15 | Πάει καιρός,που στα παιδιά του,
ξένος,φοβάται μη φανεί............η αλήθεια προς όλους τους ναυτιλομένους... πολύ καλό Κωστή! καλό ξημέρωμα! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-07-2016 @ 00:29 | Πανεμορφο με ιδιαιτερη γλωσσα και στιχο, φανταστικο, καλο ξημερωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
18-07-2016 @ 07:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
18-07-2016 @ 10:26 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | πανσελινος
18-07-2016 @ 21:59 | Φώλιασε ο πόνος στη καρδιά του,
ο χωρισμός,μαύρο πανί.
Πάει καιρός,που στα παιδιά του,
ξένος,φοβάται μη φανεί.::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
