| Πώς γίνεται;
Μες στα μπετά,
Στις λαμαρίνες,
Να αναπολείς τους κήπους
Που δεν πρόλαβες;
Πώς γίνεται;
Μέσα στου κόσμου την πορνεία,
Να αναπολείς τον έρωτα
Που έφυγε πριν έρθει;
Πώς γίνεται;
Χίλιες φορές να σε πονούν,
Πληγές αόρατες,
Απ' τους πολέμους που έλειπες,
Να νιώθεις τις ρωγμές,
Τις αστραπές, "παρών" σαν φώναζες.
Στην τελευταία αναφορά.
Κι όμως δεν ήσουν..
Πώς γίνεται.
Να επαληθεύονται τα λόγια εκείνων:
"Μια νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε"
Μα ως το τέλος υπερασπιστές.
Εμείς οι παράλογοι, οι φανατισμένοι, οι τάχα ακραίοι.
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|