| |
Κάθε βράδυ ένιωθα, ότι με αγαπούσε
όμως αυτή αχάριστα, το χρόνο της περνούσε
συνέχεια ταξίδευα, με της καρδιάς τον χάρτη
που να 'ξερα πως τελικά, αυτή θα ήταν σκάρτη
Θέμα χρόνου τελικά, ήτανε να λυγίσω
μάταια πλέον προσπαθώ, εμένανε να πείσω
πως ότι ζήσαμε μαζί, κανείς δεν το 'χει ζήσει
ήταν για μένα ανατολή, μα φτάσαμε στη δύση
Τις μέρες μας περνούσαμε, εμείς γεμάτες πάθος
δεν πίστευα πως θα ΄τανε, ακόμα ένα λάθος
σε κείνη μόνο πίστευα, την είχα σαν θεό μου
μα φρόντισε να την μισώ, σαν ένα ακόμα εχθρό μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
