| |
[align=left][B][I]
. *~* Το σφρίγος της μέλισσας *~*
Άκουσες τον αντίλαλο, που χάθηκε στο δάσος
και τα φαράγγια κραύγασαν
το πόνο τους για μένα ...
Στου ποταμού το βούισμα,
πιο κει από τους βράχους, θα περιμένω να με βρεις
που σ' έχω πάντα έγνοια.
Άρωμα δυνατό οι σκέψεις σου,
ζάλη χαριτωμένη,
γλυκόπιοτη γύρη αισθητή,
τριαντάφυλλο κι αγκάθι,
που ξεδιψούν τα μάτια (μου)
ερωτικό μου αγέρι
και σμίγουν τα κομμάτια (μου)
στα αναφιλητά σου.
Κάθε σου λέξη κι ένα μπουμπούκι
κάθε ανάσα μου κι ένας καημός,
θάλασσας κύμα στο ακρογιάλι μου
και της καρδιάς μου ένας ρυθμός.
Έτσι εξηγείται το "σφρίγος της μέλισσας"
ζητά τη γύρη και απαιτεί,
έρωτας είναι κι όχι κοψίδι,
που θέλει στο μίσχο σου,
ξανά να γεννηθεί,
μες στο στερέωμα, θα "μετρά η στιγμή" !
Οι σκέψεις, όταν σμίγουν φλογερά,
κι όταν τα πνεύματα, με έλξη συναντιούνται,
τα μάτια, σπινθηροβολούν ερωτικά
κι ονειρικά,
που λαχταρούν και "θέλουν" ν' αγαπιούνται
κι όλη η μαγεία κρύβεται,
που σ' ακουμπώ, ψυχή (μου) !
. . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
