| |
Κλειστό παράθυρο
Λίγα τα λόγια που θα πω / μέσα στην παύση του λυγμού
πνιγμένα στην ανάγκη,
πού ‘μαι σε λάθος ατραπό / πάνω στο χείλος του γκρεμού
να πέσω στο φαράγγι.
Ποια απεχθής μου δύναμη / μου έδωσε οργή
να μεγαλώνω κάγκελα / στη σκέψη τη γλυκιά σου ;
Σαν λεύτερη που είσαι, μη / σε κλείνω φυλακή
παρά να σου παράγγελλα / στην Πόλη τα προικιά σου ;
Ποια πικραμένη μάγισσα / με πότισε πιοτό
και στο σβηστό χαμόγελο / δεν βλέπω την οδύνη ;
σε μια καρδιά που ράγισα / να κάνω τον κακό
και μόνο στο πιοτό γελώ / σαν πίνω και με πίνει ;
Σ’ ένα παράθυρο κλειστό / μία ψυχή στην απονιά
μοιάζει ρακοσυλλέκτη,
κι ένα τριαντάφυλλο ανθιστό / μόνο, πλανιέται στο χιονιά
να βρει τον αποδέκτη.
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
