| [B]Σκότωσε τη Ζωή που έχεις μέσα σου[/B]
[I]Λογικα δεν χωράει όλο εδώ, η συνέχεια στο παραπάνω λινκ[/I]
«Ώρα για λίγο ουίσκι» σκέφτηκε ο Διονύσης και άπλωσε το χέρι του προς αναζήτηση οινοπνεύματος. Το καθαρά συμπτωματικό γεγονός ότι είχε κοιμηθεί μπροστά στον υπολογιστή με παραπάνω από δύο μπουκάλια vat69 δίπλα του τον βοήθησε στο να μην ψάξει πολύ. Γέμισε ένα ποτήρι μέχρι πάνω μόλις βρήκε το πρώτο μισογεμάτο μπουκάλι και κοίταξε το ρολόι του.
Ήταν πέντε το απόγευμα. «Όχι κι άσχημα» σκέφτηκε μιας και ο ύπνος πρέπει να τον είχε πάρει μετά τα ξημερώματα. Συνήθως κοιμόταν κατά τις έξι το πρωί αλλά τις τελευταίες μέρες πήγαινε με την αυγή στο φούρνο της γειτονιάς του που δεν άνοιγε πριν τις εφτά και αγόραζε μια φρατζόλα λευκό ψωμί. Ήταν το μοναδικό φαγητό που μπορούσε να βρει με 50 λεπτά και έτσι να επιβιώσει μερικές μέρες ακόμα με τα πενηντάλεπτα που έβρισκε σκόρπια στο σπίτι του. Συχνά τα μάζευε κέρμα το κέρμα και έπειτα πήγαινε χαρούμενος στο φούρνο να πάρει το φαγητό του. Οι πωλήτριες είχαν αρχίσει να παραξενεύονται λίγο αλλά επειδή έτσι κι αλλιώς τον θεωρούσαν ιδιόρρυθμο και εκκεντρικό δεν έδιναν σημασία. «Μπορεί να μην έχει λεφτά» σκέφτονταν και πράγματι ο Διονύσης δεν είχε. Τα είχε πιει όλα σε αλκοόλ και συνέχιζε να τα πίνει.
Μόλις το ουίσκι άγγιξε τα χείλη του αισθάνθηκε άνθρωπος, θα έπινε ένα δυο ποτηράκια ακόμα και θα έφτιαχνε καφέ. «Μια νέα μέρα αρχίζει και δεν πρέπει να πάει χαμένη» σκέφτηκε. Κοίταξε το ταβάνι.
«Με αυτό το ρυθμό δε θα γαμήσω ποτέ» είπε δυνατά λες και μιλούσε στο θεό. Και ταυτόχρονα αποδεχόμενος τη μοίρα του άνοιξε το google chrome. Ήταν ώρα για facebook.
«ela trele ti leei» του στειλε ένας φίλος του
«Τίποτα μαν μου τώρα ξύπνησα»
«liwma eisai pali?»
«λελ...ναι εσύ;»
«kai egw, pame bolta»
«Μέχρι τα νότια βαριέμαι, θα βάλω κάτι ακόμα να πιω και θα δω τι θα κάνω» του έγραψε ο Διονύσης και επέστρεψε στο ποτό του. "Γλυφαδιώτες παιδί μου" σκέφτηκε. Δεν κατάλαβαν ποτέ την εργατική τάξη των βορείων προαστίων. Δεν πίνει για να βγει βόλτα, πίνει μήπως και είναι αρκετά τυχερή ώστε να μην ξαναβγεί ποτέ.
Άνοιξε το chat και θυμήθηκε ότι είχε υποσχεθεί σε μια κοπέλα να την προσθέσει στους φίλους του και γενικότερα να επικοινωνήσει μαζί της, εκείνη έβγαινε με έναν φίλο του εκείνη την περίοδο αλλά και πιο πριν έβγαινε με ακόμα έναν τέτοιο και πιο πριν και πιο πριν... Shit happens "Άλλωστε σιγά να μη με γουστάρει" είπε ο Διονύσης στον εαυτό του. Έκανε κλικ στην «Προσθήκη φίλου» και αυτή προφανώς στο «Αποδοχή αιτήματος» γιατί η ηλεκτρονική ειδοποίηση ήρθε γρήγορα. «ΧΑ» σχολίασε και πάλι δυνατά ο Διονύσης «Μ’ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ». Λογικό ήταν να του αρέσει, σε όλους μας αρέσουν τα πράγματα που συμβαίνουν μια στο τόσο. Όπως πχ οι τρομοκρατικές επιθέσεις τώρα τελευταία.
«Ε..γεια» της έστειλε
«Γειαααα» του απάντησε
«Πίνω το τρίτο ουίσκι για σήμερα και σε σκέφτομαι»
«Τόσο ανυπόφορη είναι η σκέψη μου;» τον ρώτησε. Αυτός ξεκίνησε να γράφει ένα μικρό κειμενάκι που εξηγούσε πως δεν ήταν ανυπόφορη η σκέψη της αλλά κάθε σκέψη γενικώς. Θεέ μου αλήθεια του ήταν πολύ δύσκολο να σκέφτεται, το αλκοόλ το έκανε λίγο πιο υποφερτό αλλά μακροπρόθεσμα είχε άλλες, δυσάρεστες επιπτώσεις στη ζωή του. Όπως πχ να μην έχει λεφτά να φάει. Πφφ. Έσβησε το κειμενάκι, δε του άρεσε.
Αντ’αυτού της έστειλε μια φωτογραφία μιας γάτας που ήταν στον ώμο του.
«
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|