| Η φτώχια έχει μπαλώματα
Κι η πουτανιά στολίδια
Σταμάτα τα καμώματα
Και μην μου λες τα ίδια
.
Φαντάρος που ξεχάστηκε
Σκοπιά έναν αιώνα
Το όνειρο ρημάχτηκε
Στα χέρια του χειμώνα
Σταγόνα πικροθάλασσα
Στα μάτια μας το δάκρυ
Τα χρόνια μου τα χάλασα
Σκυμμένος σε μιαν άκρη
.
Χορός βαρύς λεβέντικος
Τσιγάρο και βλαστήμια
Ο κόσμος που 'ναι έντιμος
Πληρώνει κάθε μήνα
Η πίνα έχει ξάδερφο
Τον θάνατο τον μαύρο
Το σόι της το άχαρο
Γεννήθηκε σε στάβλο
Μικρή βροχή κι απόγνωση
Ομπρέλα κι αγωνία
Του δάσκαλου η μόρφωση
Χωρίς καμιά παιδία
.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|