| |
Θέλω να 'μάστε
Όπως τότε που σου πρωτομίλησα
Επειδή έφεξε λίγο το φως σου και στον Κορυδαλλό
Κι έκανα ψηλά, έκανα έτσι για να το πιάσω.
Θέλω να 'μαστε
Όπως στις πρώτες μας συζητήσεις
Που ήξερα τι θα πεις, πριν μιλήσεις.
Κι όταν δε σε μάντευα
Ήταν επειδή με εκπλήσσεις.
Θέλω να σκέφτομαι
Τα ίδια μες τα πρώτα μας ξενύχτια
Που γράφαμε ένα μέλλον, τα μέλλοντα μας.
Θέλω να σκέφτομαι
Τα ίδια με τις τότε μας συζητήσεις
Πως θα ξυπνήσω και θα με καλημερίσεις.
Κι όταν μου το έλεγες
Θε μου, θεά μου
Ευχόμουνα μια μέρα να με φιλήσεις.
Θέλω να με αγκαλιάσεις
Τόσο σφιχτά όσο είχες υποσχεθεί
Πριν μου σβήσεις την υπόσχεση
Και πας αλλού να την πραγματοποιήσεις.
Θέλω να με αγκαλιάσεις
Και να κολλήσω λίγο αστερόσκονη
Κάτι πιο ελεύθερο, πιο αγαπημένο
Από την τσιγαρόσκονη.
Κι όταν με κολλήσεις
Θα 'μαστε και οι δυο άρρωστοι
Δε θα 'σαι ο εθισμός μου, θα 'σαι απλά η αρρώστια μου.
Και θα θεραπευτώ μόνο αν μ'αφήσεις.
Και θα εθιστώ ξανα, στη νοσταλγία.
Στο να κλαίω, στο να πέφτω.
Γυρίζω το κόσμο, μέχρι να πεθάνω.
Από την αφυδάτωση, το περπάτημα, το αμάρτημα.
Και αυτά, δίχως να σε κρατάω.
Αν σε κρατούσα, τι δυνάμεις θα είχα;
Θα χρησιμοποιούσα τα πάντα, για την ασφάλεια σου.
Για την υγειά σου. Για τα δάκρυα σου. Να τα κρατήσω, μην πέσουν.
Μη γἰνουν φυτά ποταμιού τα ματόκλαδα σου.
Τα ματόκλαδα σου λάμπουν. Απ' την αστερόσκονη που φτιάχνεις.
Όταν κοιτάζεις, όταν μιλάς.
Όταν λατρεύεις και φιλάς.
Όλα έχουν αλλάξει
Οι πινακίδες γι'αλλού έχουν σπάσει
Οι δρόμοι έχουν φράξει.
Ξενοδοχείο, η ψυχή σου, ως τώρα.
Εγώ, σπίτι μου θέλω να την κάνω.
Θυμήσου μας. Δεν μπορεί να ξεχνάς.
Σταματήσαμε να κάνουμε όνειρα
Και σε βλέπω στα όνειρα μου.
Φως φανάρι.
Αστέρι φανάρι.
Σε θέλω πίσω, Άγγελε μου...
Προσπάθησε...
Άφησε με, αν μπορείς, εγώ θα σε λατρεύω.
Μεγαλύτερε Άνθρωπε, που γνώρισα.
Μοναδική Άγγελε, που παρέα φιλοσόφησα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
