| |
[align=center]
Στου νου το παρακάσελο φύλαξα την ελπίδα
να έχω στα γεράματα σαν μου λασκάρει η βίδα
Ελπίδες μου έταξαν πολλές μα χάσανε το δρόμο
η μόνη ελπίδα ήσουνα και σ' έπιασα απ τον ώμο.
Σ'ένα πολύχρωμο σχοινί δέσαμε τα όνειρα μας
κρεμάσαμε στον ουρανό γράψαμε τ' όνομά μας.
Από όλα του τα χρώματα το θαλασσί μ' αρέσει
έχει το χρώμα τ' ουρανού που το κρατά μην πέσει
Βουλιάξανε τα όνειρα κόπηκαν τα σχοινιά μας
μαζί με τις ελπίδες μας χάθηκε και η χαρά μας.
Τίποτα πια δεν καρτερεί τίποτα δεν προσμένει
ένας λαός ολόκληρος και Ελλάδα πουλημένη.
Δέστε πως μας δουλεύουνε και κάνουν ότι θέλουν
φταίνε....
νομίζω περισσότερο αυτοί που τους εκλέγουν.
καλή Κυριακή
από την ζέστη νταντουλά ο νους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
