| |
| | Της φαντασίας μου ταξίδι |  | | |
Στις απαλάμες σου, ακουμπώ απαλά,
τα όνειρα μου.
Μόνο εσύ θα μπορέσεις, να κρατήσεις ζωντανή,
την ελπίδα μου.
Παίρνω κουράγιο,
από την λάμψη των θλιμμένων ματιών σου
κι αλαργαίνω στο πέλαγος.
Κρύβω το δάκρυ που κυλά,
στη θολή γραμμή του ορίζοντα.
Οι αιχμηρές κυματοκορφές,
αλάτι στις πληγές,
της αναπόλησης.
Η πραγματικότητα, πολύ σκληρή,
σαν μαύρη πέτρα από το Ρίο.
Κυνηγός των αστεριών,
στην αφέγγαρη νύχτα.
Του Aldebaran, τoυ Sirious,του Rigel και του Spica.
Όπλο μου έχω ένα παλιό, μα αδούλευτο Εξάντα
και του Κολόμβου,
την πρωτόγονη εμπειρία.
Μαζεύω χρώμα από κοράλλια,
σε βαθιές θαλασσινές σπηλιές
και ζωγραφίζω τη μορφή σου,
στης μοναξιάς το καβαλέτο.
Προσκυνητής, ταξιδευτής κι ονειροπόλος,
του πιο ωραίου κόσμου,
που δεν ταξίδεψα ποτέ.
Τον φαντάστηκα μονάχα,
με τα τελευταία ζωντανά κύτταρα του εγκέφαλου.
Απομεινάρια και αυτά,
ύστερα από τον βομβαρδισμό,
της Χιροσίμα.
Με πειρατές και με κουρσάρους,
συναντήθηκα,
σε τούτο το ωραίο μου ταξίδι.
Δεν είχα τίποτα να πάρουν.
Δεν τους φοβήθηκα.
Θαλασσοδαρμένο σκιάχτρο,
ξεβαμμένο,
της παλίρροιας την ώρα περιμένω.
Δώσμου το χέρι σου,
να πιάσω τη Στεριά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
**Ηώς**
08-08-2016 @ 14:42 | Προσκυνητής, ταξιδευτής κι ονειροπόλος,
του πιο ωραίου κόσμου,
που δεν ταξίδεψα ποτέ.
Τον φαντάστηκα μονάχα,
με τα τελευταία ζωντανά κύτταρα του εγκέφαλου.
Θαλασσοδαρμένο σκιάχτρο,
ξεβαμμένο,
της παλίρροιας την ώρα περιμένω.
Δώσμου το χέρι σου,
να πιάσω τη Στεριά......υπέροχο Κωστή!!!!!! | | Κων/νος Ντζ
08-08-2016 @ 17:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | eythis
03-10-2016 @ 09:22 | Προσκυνητής, ταξιδευτής κι ονειροπόλος,
του πιο ωραίου κόσμου,
που δεν ταξίδεψα ποτέ.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαιρετικό φίλε Κώστα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
