Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γιαπιά
 Από το 'Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη' .Θερμή καλησπέρα σε όλες και όλους.
 
Γιαπιά.

Ανήμερα της άγιας Ελπίδας και ξανά
τον δρόμο πήρα
να φτάσω όσα λαχτάρησα και πάντα
έξω από των χρόνων μου το δίχτυ πέφταν..

Σκιά και μ’ακολούθαγε ο δρόμος..σκιά και μάκραινε
όσο η σκιά μου και ‘κείνες οδοιπόρων ξένων,
που σαν δική τους την ιστορία μου διηγόνταν,
τους τίτλους, μόνο, αλλάζοντας…
της αρχής και του τέλους.

Μακρυά στο βάθος
αστραπές σκίζαν το ρούχο της μέρας
κι’όσοι νόγαγαν ψάχναν στον ουρανό
το σκοτεινό, της έσχατης ανατολής ,άστρο
κι’αφουγκράζονταν ν’ακούσουν τον ‘ωκύποδα άνεμο’
αδόκητου νιφετού στην ευδία,
με λαχτάρα σφίγγοντας στην παλάμη
λευκά και μαύρα βότσαλα της αγάπης..

Μάταια χρόνια, με τα χρόνια, ανέβαινα
την ανεμόσκαλα του καιρού
το μυστικό να φτάσω ακρογιάλι
όπου ερωτεύεται ο έρωτας
κι’ο θάνατος αιώνια κοιμάται…
όπου κοπέλλες λευκώλενες,
με άστρα δυό για μάτια,
στεφάνια φύκια στα μαλλιά
κι’ένα φεγγάρι φυλαχτό στο λαιμό τους,
κάτω από έναν εκστατικό ουρανό
λούζονται και χορεύουν τα τραγούδια
της γης και της θάλασσας
και νέοι, καλών ανέμων καβαλάρηδες,
άγρια ρόδα των γκρεμνών κόβουν
και τους προσφέρουν
κάτω από λιγοθυμισμένα ουράνια τόξα.

Της αγίας Ελπίδας ανήμερα
κίνησα το σπίτι μου να χτίσω…
σ’ένα μυστικό ακρογιάλι..να στεγάσω όσα λαχτάρησα
και πάντα έξω απ’των χρόνων μου το δίχτυ πέφταν..
Όμως ξέρω…
όσο κι’αν προσπαθήσω δεν θα τελειώσει..

Γιαπιά πάντα τα σπίτια που κατοικήσαν οι ζωές μας..-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
ακριτας
11-08-2016 @ 21:26
Μάταια χρόνια, με τα χρόνια, ανέβαινα
την ανεμόσκαλα του καιρού
το μυστικό να φτάσω ακρογιάλι
όπου ερωτεύεται ο έρωτας
κι’ο θάνατος αιώνια κοιμάται…
όπου κοπέλλες λευκώλενες,
με άστρα δυό για μάτια,
στεφάνια φύκια στα μαλλιά
κι’ένα φεγγάρι φυλαχτό στο λαιμό τους,
κάτω από έναν εκστατικό ουρανό
λούζονται και χορεύουν τα τραγούδια
της γης και της θάλασσας
και νέοι, καλών ανέμων καβαλάρηδες,
άγρια ρόδα των γκρεμνών κόβουν
και τους προσφέρουν
κάτω από λιγοθυμισμένα ουράνια τόξα.

Εκπληκτικό !!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
11-08-2016 @ 21:37
Με τον Ακρίτα και εγώ...

Καταπληκτικό!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
11-08-2016 @ 21:55
Βαθυστόχαστο και φιλοσοφημένο!
Η μαγεία της ποίησης, σε ελεύθερο στίχο!
Καλό βράδυ, Μιχάλη!
**Ηώς**
11-08-2016 @ 22:28
Σκιά και μ’ακολούθαγε ο δρόμος..σκιά και μάκραινε
όσο η σκιά μου και ‘κείνες οδοιπόρων ξένων,
που σαν δική τους την ιστορία μου διηγόνταν,
τους τίτλους, μόνο, αλλάζοντας…
της αρχής και του τέλους.....
έμεινα εδώ γιατί με άγγιξε πιότερο το συγκεκριμμένο

Π Ο Ι Η Σ Η !!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
12-08-2016 @ 02:47
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
02-08-2017 @ 19:14
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλό μήνα Μιχάλη !!!
Rannia . k
02-08-2017 @ 20:23
Καταπληκτικό Μιχάλη!!!
Την καλησπέρα μου και έναν όμορφο μήνα!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-08-2017 @ 23:18
Εξαιρετικό!!!!!!!!!! Μιχάλη μου...πόσο σας αγαπάω όταν μου δίνετε τόσο σπουδαία τροφή, σαν κοριτσόπουλο στο Δημοτικό το δάσκαλο. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο