| |
| | ~* Οι προφεσόροι *~ |  | | | Όποιος τον έρωτα με δόλο ποτίζει, το άδικο γίνεται πιο στυγερό, τον άνθρωπο, θανάσιμα τραυματίζει κι οι προφεσόροι τον λέτε τρελό | | |
[align=left][B][I]
. . . *~* Οι προφεσόροι *~*
Μην κορδώνεις και λες πως είσαι ποιητής
κι εσύ ποιήτρια, από την στιγμή που συγκαλύπτεις
ή παραβλέπεις ένα έγκλημα ...
Η ψυχή για να πετά ποιητικά, προϋποθέτει ακέραια
το "δίκαιο της αγάπης" !
Και μαζευτήκατε στις πικρές ελιές, με χασκόγελα
τους στίχους να διαβάσεις,
και άντε πήρες κι ένα κουρελόχαρτο.
Χαλάλι σας βρε, κάπου θα το κρεμάσετε
κι εμένα θα ξεχάσετε.
Ριχθής οικειοθελώς τις σκέψεις μου
σε τέρας ειλικρίνειας, μετά ανθών και κρίνων
που σαγηνεύουν απροσδόκητα
στην αύρα του Ευρίπου, περνώντας απ' το διάσελο
της χιλιαδούς τη ρέμβη και φθάνουν ως τα λιθαρά
στης Κύμης το μπαλκόνι !
Οι σιωπές ακούστηκαν, σαν το βιολί
που κλαίει.
~Το μόνο που ξέρω πια καλά είναι πως υποφέρω.
... Τι άλλο θες ?
Θέλει να πει ... και τι ζητάς, ποιος φθόνος κυριεύει ?
Ένας ψυχρός εκτελεστής, έσβησε κάποια λέξη
που έγραφε επιείκεια
κι εκφράζετε με απειλές κι ανόητα προτρέχει ...
Μην κλαίγεσαι, να λέει.
~Όχι ... αλλά Τι θέλεις πια να πάθω ?
Κι οι απειλές πέφτουν βροχή, στη γενεά την έκτη.
Κι εδώ ρωτώ.
~Υπάρχει χειρότερη πληγή, απ' της ψυχής
το τραύμα ?
Κι ο Νέρωνας αιμοχαρής, τον θάνατο επιβάλει,
ποτέ δεν αποδέχθηκε, το έγκλημα που πράττει.
Κι εδώ δίνω απόκριση,
~Η Ψυχή μου δεν μιλά ξένες γλώσσες.
Κι όμως, απάντησε,
ουτε η δική μου δεχεται την απατη !!!!
Κι άναψα σπίρτο για να δω, που είναι το λυχνάρι
να δει πως έτσι λειτουργώ και σκίζω το σκοτάδι,
δίνοντας την απάντηση.
~Ίσως η δική σου να ξέρει από απάτες.
Η δική μου ξέρει μόνο από αγάπες !
Όποιος
τον έρωτα με δόλο ποτίζει
το άδικο γίνεται πιο στυγερό,
τον άνθρωπο, θανάσιμα τραυματίζει
κι οι προφεσόροι τον λέτε τρελό.
((( Ω ! ! Ιερό μου ψώνιο )))
. . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
