Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 απόδραση
 κι όλο λέω πως θα το κόψω το ρημάδι το γράψιμο,κι όλο εδώ γύρω τριγυρίζω..
 
Ήταν ο πόθος του για νιόσκαφτες οδούς
πιο νέος κι απ' τη νιότη του
πιο αβάσταχτος απ' την κρυφή πληγή του
πιο καθάριος απ' τη μάταιη δίψα του
για τα μεγάλα και τα ιδανικά.
Μέσα του κονταροχτυπιόντουσαν δυο εαυτοί`
Και το 'ξερε .

Είναι που μέσα του κρυφά λαχταρούσε
-κι ας μην το ξεστόμισε ποτέ του -
να απεκδυθεί τον άλλο του , τον τόσο ήσυχο εαυτό
να λησμονήσει την ηχώ που μέσα του
άφηνε ίχνη νοερά σαν αυλακιές σε χώμα φρεσκοσκαμμένο,
να δραπετεύσει

μα πόσο εύκολο στ' αλήθεια είναι
την ουσία που σα χιτώνας του Νέσσου σε τύλιξε
να ξεκολλήσεις απ' το πετσί σου;
Μνήμες κοχύλια που σε κυκλώνουν ρυθμικά
αφρίζοντας εκρηκτικές σβησμένες νότες
κι ουρανούς και ακούσματα κι αγγίγματα

-ακόμη και η αφή μνήμη έχει ανεξίτηλη
και οι μυρωδιές και οι γεύσεις -
δε σε αφήνουν να αγναντέψεις το μέσα σου
είναι εκεί `
μνήμες αναδύονται από οσμές
κρατούνε σύρματα , σου αγκιστρώνουνε το νου
κι άλλοτε σε χαϊδεύουν με ανάσες γυάλινες
και λες:
δεν ήμουν εκεί
ποτέ δεν έζησα στη γη αυτή`

σε μια τέτοια γη κι αυτός δεσμώτης παλεύει
εραστής μιας πρωτόγνωρης δίνης
που τον σέρνει ξωπίσω της χρόνια τώρα
μάταια παλεύει λεύτερος να αναδυθεί
από της σκέψης του τη ρότα

οι μνήμες είναι εκεί
ριζωμένες στο βλέμμα του
εδώ και αιώνες

μα αυτός δε σταματά
να μάχεται την ίδια την ουσία του`
κι είναι κι αυτό μια όψη
της ελευθερίας`
ίσως η μόνη
αληθινά δική του.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
06-06-2006
Υπέροχο με 4η κορυφαία...μπράβο σου
Δήμητρα
06-06-2006
Ειρήνη έχεις ένα μοναδικό τρόπο γραφής που καθηλώνει...Απαγορεύεται να σταματήσεις το γράψιμο,θα φωνάξω την αστυνομία!Καλησπέρα σου...
ειρήνη
06-06-2006
καλησπέρα Μαραγαρίτα και Δήμητρα ..δεν υπάρχουν στιγμές που ό,τι κι αν κάνεις σου φαίνεται μισό και λίγο ; μια τέτοια στιγμή περνάω κι εγώ ,θα μου περάσει ..φιλιά
montekristo
06-06-2006
να μην σου περάσει... πιο καλά να νιώθεις πως πάλι δεν μπορεσες να το δώσεις αυτό που ήθελες... πάλι δεν μπόρεσες να το πιάσεις, απλώς περιγράφεις τα ίχνη του, τα σημάδια του... το ποίημα σου κι εμένα μισό μου φαίνεται, αλλά καθόλου λίγο
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-06-2006
Με την Δήμητρα.Οι κακές συνήθειες δεν πρέπει να κόβονται.
anthrakoryxos
06-06-2006
Πανέμορφο! Με την κατακλείδα σου!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
07-06-2006
Να μην το κοψεις Κυρια μου γιατι γραφει πολυ ωραια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μπρουχίτα
07-06-2006
Τέλειο Ειρήνη! Και μην το παλεύεις να το κόψεις... Δε βλέπω να σε αφήνει και κατά βάθος χαίρομαι γι αυτό :)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο