| |
Αβάσταχτη η ερημιά
Κουράστηκα να σε ζητώ
στο βλέμμα σου ν’ ακροβατώ
στη νύχτα και στη φέξη
μα εσύ δεν λες μια λέξη
θα ρίξω πέτρα, θα χαθώ
αν μείνω εδώ θα τρελαθώ
να δω πόσο θ’ αντέξεις
ξοπίσω μου αν θα τρέξεις
Τ' αδιάβατα ψηλά βουνά
θα πάρω και τα ορμάνια
να δω για μένα αν πονάς
αν κλαιν τα δυο σου μάτια
Αβάσταχτη η ερημιά
και της καρδιάς σου η απονιά
δεν μου μείνε ελπίδα
μέσα μου καταιγίδα
μαρτύριο όλα τα γιατί
κι' εσύ το παίζεις θεατής
γίνε γλυκιά μου αχτίδα
του ναυάγιου μου σανίδα
Τ' αδιάβατα ψηλά βουνά
θα πάρω και τα ορμάνια
να δω για μένα αν πονάς
αν κλαιν τα δυο σου μάτια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
