| |
Κάθε μικρό απόβραδο η σκέψη μου αλλάζει
από τη μια στο βορρά και ξαφνικά στο νότο
μια σε στέλνει μακριά και μια σ αυτό τον τόπο
κι εκεί που η αγάπη είσαι εσύ-την άλλη δεν σου μοιάζει
Κρίνο της άμμου αμάραντο, θυμίζει η καρδιά μου
που μια βροχή παρακαλάει μήπως και το ποτίσει
και ένα ήλιο λαμπερό ζητάει για να ανθίσει
έτσι κι εγώ σ αναζητώ μέσα στα όνειρά μου
Κάθε φορά που προσπαθείς το σύννεφο να αγγίξεις
θαρρείς πως μαύρος γίνεται ο κόσμος μου τριγύρω
κι ας μύρισα τόσες φορές της λησμονιάς το μύρο
ο ερχομός σου βάλσαμο να γιατρευτούν οι τύψεις
και όπως κάθε ποίημα, έτσι κι αυτό τελειώνει
μέχρι να ‘ρθει το επόμενο και τούτο να ξεχάσεις
όσες φορές προσπάθησες άδικα να μ’ αλλάξεις
τόσες και περισσότερες η αγάπη μου φουντώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
