| Αφέντρα της νύχτας,
φωτεινή μου Σελήνη.
Το φως σου τώρα που ρίχνεις,
πάνω σ΄αυτήν την Χώρα
όλων των παραδεισένιων ονείρων,
όλων των μύθων και των
παιδικών που άκουγα παραμυθιών.
Των βελούδινών μου χρόνων εσύ
και πρώτων μου oνείρων εσύ
Κυρά Σελήνη ήσουν τροφός.
Στ΄ άκουσμα τους ..
μαζί με τη γλυκειά φωνή της
και με το στήθος της, στην ζεστή
αγγαλειά της μάνας μου,
Μάνα μου, άνθρωπος μορφώθηκα.
Ρίχνε το φως σου
όπως τόσα χρόνια έκανες
και φώτιζε τα όνειρα όλων όσων
πατούν τούτον τον βλογημένο Τόπο,
την Χώρα την γεννήτορα
πρὠτων ανθρώπων και Θεών.
Τον Τόπο των μύθων
και των παραδεισένιων ονείρων,
των παιδικών που άκουγα παραμυθιών.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|