| |
εγω ειμαι η πικρα
εγω ειμαι τα λαθη
εγω ειμαι ο λογος
που δακρυζουνε τα ματια σας,
..μα ετσι εχω μαθει...
δεν ειμαι πια ενας αγνωστος
μαθευτηκαν τα νεα
μεγαλωσα με παθος
διπλα σε ολα τα "ωραια"
καθως μεγαλωνα ζητουσα
μα τιποτα δεν επαιρνα
κι ετσι συνηθισα με βια
τις νυχτες σας να μεθαγα
χωρις τυψη καμια..
μα τωρα εγω ειμαι εδω
ακινητος για μηνες
βλεπετε δεν εβαλα μυαλο...,
σε φιλους δεν πιανουν οι κομπινες..
κι ας ειχα για παρεα
κοντα μου ενα δικο μου φιλο,
μου τα 'φερνε ολα στο μυαλο
κι εγω τα εβλεπα χωρις καμια ευκρινεια,
με πεθαινε,με σκοτωνε,τα σπλαχνα μου κατεστρεφε...
μα ειχε ειλικρινεια...
μα εσεις παλεβετε ακομα
κατι που εγω δεν αντεξα
κι ακομα πολεματε
κι εγω περιφανος καπου μακρια
με ενα δακρυ σε μια γωνια
με ενα στιχο για παρηγορια
χαριζω τη ζωη σε καποιον με φτερα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
