| |
Ψάχνοντας λόγια της στιγμής
ένα τραγούδι για να πεις
για συντροφιά στο δάκρυ
Πνίγει το πέπλο της σιωπής
τη μοναξιά καταστροφής
κει σε μιαν άκρη
Βγαίνει ο ήλιος ανατολή
η πρώτη ακτίνα μια προσευχή
φυσάει το αγέρι
Μέσα στα σύννεφα σταλαγματιά
στο χώμα σβήνει δροσοσταλιά
σαν πεφταστέρι
Ακούω ολόγυρα παντού φωνές
ίδιο το σήμερα το αύριο το χθες
ίδιο το θύμα
Τριγύρω αίματα ένα ουρλιαχτό
και γω να ψάχνω για να κρυφτώ
σε αυτό το ποίημα
Νάσου μπροστά μου πλέουν πλοία
δικιά μου ασυναρτησία
δικό σου ο πόνος
Θα καταστρέψουμε την Τροία
στα κάστρα εσύ μια οπτασία
να στέκεις μόνος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
