Είναι η σκέψη της ανάβασης
στη λυπημένη ανταύγεια του φεγγαριού
στη καμπύλη της αλήθειας
που στάζει μόλις σε ένα δάκρυ θλίψης
σαν αφυπνίζονται
απαγορευμένα συναισθήματα
καθώς χάνονται σε ατέρμονες ερμηνείες.
Καμιά επεξήγηση
ή έστω ένα ψήγμα
συναισθηματικής εντιμότητας
για εκείνο το λίγο ουρανό που ζήτησα
και εσύ... αρνήθηκες!
