| |
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Την Ξένια και την Εύα
Ένα λουλούδι άφησα
Και του ’πα πίσω έλα
Για να σβηστούν τα δάκρυα
Από τα πρόσωπά τους
Σαν τον ξανάνιωθαν και οι δυό
Μέσα στην αγκαλιά τους
Μα αν είναι και από ’κει ψηλά
Αυτός να τις φυλάει
Ένα ακόμα του ζητώ
Τις δυό του ν’ αγαπάει
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Την Ξένια και την Εύα
Χαμόγελα αξίζουνε
Δάκρυ όμως κανένα
Και όσα πήρε χαμόγελα
Μαζί του αυτή την ώρα
Ας γίνουν άστρα τ’ ουρανού
Παρέα να ’ χει τώρα
Να του χαρίζουνε το φως
Μη μένει στο σκοτάδι
Και να ’ναι για όλους μας εδώ
Ήλιος μας και φεγγάρι
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Την Ξένια και την Εύα
Όλοι μαζί ας σκουπίσουμε
Δάκρυα γι’ αυτόν χυμένα
Εκείνο θα ’θελε και αυτός
Όχι εμείς να κλαίμε
Καθώς κοιμάται εκεί ψηλά
Νανούρισμα να λέμε
Να τον θυμόμαστε γλυκά
Για να ’ναι αναπαυμένος
Και από κανέναν μας ποτέ
Δε θα ’ναι ξεχασμένος
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Την Ξένια και την Εύα
Ας μη μοιρολογήσουμε
όσα ήτανε γραμμένα
Ας τον θυμόμαστε όλοι μας
Με θαυμασμό και χάρη
Που ξαφνικά χρειάστηκε
Και πάλι να σαλπάρει
Και ας τον συγχωρέσουμε
Που δεν μας είπε αντίο
Που έμοιασε σαν να ’φυγε
Σαν να ΄χανε το πλοίο
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Κόσμο ζωή και αξίες
Αξίζανε στα σίγουρα
Χιλιάδες ευτυχίες
Πίσω του αν κοιτάζει εμάς
Θεέ μου ας μη δακρύζει
Μιας και πάντα σε όλους μας
Κάτι θα τον θυμίζει
Στο Βασίλη που τόσο αγάπησε
Την Ξένια και την Εύα
Εσένα, Εμένα
Και τον Καθένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
