| |
Πέρασα απ' το σπίτι σου
Να σε δω που κοιμάσαι.
Πέρασα απ' τον κήπο σου
Να πεθάνω μες τις λάσπες.
Πέρασα πάνω απ' το σπίτι σου
Να πέσω, να ευχηθείς.
Να πέσω, να ρίξεις όλα σου τα όνειρα ν' ακούσω.
Καθώς πέφτω να στα κάνω όλα πραγματικότητα.
Ένα αστέρι χωρίς ταυτότητα.
Μόνο δύο γράμματα και πολλοί αριθμοί.
ΛΛ. Αμέτρητα μηδενικά. Και στο τέλος το Ένα.
Πέρασα απ' το όνειρο σου
Να δω αν με σκέφτεσαι, έστω και υποσυνείδητα.
Πήγαινα για να χτυπήσω το παράθυρο σου
Μα καθώς ήρθα
Είδα το γυμνό σου σώμα κουκουλωμένο να κοιμάται.
Είδα τη Σελήνη τόσο κοντά μου. Μα τόσο κοντά μου.
Και ρέμβασα και θαμπώθηκα.
Και ξαφνικά απόρησα.
Αν φέγγει τόσο, από κάπου δε θα παίρνει το φως;
Και με στενοχώρησα.
Πέρασα τότε και απ' τις αναμνήσεις
Πέρασα απ' τα προβλήματα, να θυμηθώ πάλι τις λύσεις.
Και ξέρεις τι θυμήθηκα;
Πόσο αυτόφωτη είσαι.
Πόσο λαμπερή είσαι στην ψυχή σου.
Που ακόμα και όταν δε σε 'φεγγε κανείς
Έφεγγες όλο τον κόσμο. Τα χείλη σου.
Χαρά μπορούν να μου δώσουν
Και σουφρωμένα από θυμό
Και χαμογελαστά σα να γίνεται μέσα σου πάρτυ.
Εσύ, γεννιέσαι κάθε μέρα.
Εσύ, λάμπεις κάθε μέρα.
Εσύ, χαμογελάς κάθε μέρα.
Και έτσι σε θέλω.
ΣΕ ΘΕΛΩ. ΣΕ ΘΕΛΩ ΓΑΜΩΤΟ.
ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΑΠ' ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ;
ΜΕ ΑΚΟΥΣ; ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ;
ΜΕ ΑΚΟΥΣ;
Περάσα μαζί σου, μέχρι αυτήν την ανάσα
Ολίγιστες στιγμές.
Καμιά που να μην ήθελα να κρατήσει αιώνες, χιλιετίες, χίλιες γενιές.
Πέρασα διάφορα αισθήματα από μέσα σου
Λύπη, ενοχή, ενθουσιασμό, ξενέρωμα, λατρεία, όνειρο.
Το τελευταίο, πόσο σημαντικό;
Πόσο δυνατό, όταν κάναμε τα μέλλοντα μας...το μέλλον Μας;
Ακόμη σε ονειρεύομαι. Ακόμη σε φαντάζομαι.
Ακόμη σε νοιάζομαι. Ακόμα αισθάνομαι λατρείες.
Πλέον απλά...να....νοσταλγώ κιόλας.
Να φύγει αυτό το τελευταίο ρήμα.
Το " σε νοσταλγώ " να γίνει " σε ζω " .
Και μην ξεχνάς...είσαι η μεγαλύτερη λατρεία που είχα ποτέ μου.
Ποτέ μου. Με ακούς;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
