| |
| | Ανερώτητος του καιρού |  | | | Από το 'Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη' .Θερμή καλησπέρα σε όλες και όλους. | | |
Ανερώτητος του καιρού.
Ντυμένος φτερά αλκυόνης,
ακατάληπτα ψελλίζοντας λόγια,
ακριβογυιός μαζύ και θυγατέρα
κι’ αμάγευτος του νου κι’αμέθυστος,
κάτω από της μέρας το ανελέητο φως,
ως το κατώφλι του κάστρου της νύχτας
ηλιαρμένισα… ανερώτητος του καιρού..
Με τα πέντε που μου δόθηκαν δάχτυλα,
ποταμούς αναθέματος αναπλέοντας,
-του νου ακροβάτης κι’αναχωρητής-
μάταια την θύρα του έκρουα κάποιος νά’ρθει…
να μου’πεί…να κατανοήσω το γιατί
της αέναης φυγής κι’επιστροφής,
τα λόγια να καταλάβω του τραγουδιού των κύκνων
και του χορού των κύκλων τα βήματα,
της θαλάσσιας ανεμώνας την θλίψη
και του αζευγάρωτου αετού την αλγηδόνα,
Ανάκατα αέρας έφερνε από μακρυά
την ανάμνηση του πόνου μιάς αρχέγονης,
ξεχασμένης πληγής, τ’αλύχτημα ενός Δεκέμβρη
και το κρυστάλλινο γέλιο της Ανδρομάχης,
για του Αστυάνακτα το ξύλινο αλογάκι..
Ανερώτητος του καιρού ήρθα..
κι’όταν ρώτησα μ’απάντησε η σιωπή..
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | | |
|
Κων/νος Ντζ
29-08-2016 @ 17:40 | Ανερώτητος του καιρού ήρθα..
κι’όταν ρώτησα μ’απάντησε η σιωπή..
Εκπληκτικό, όπως και ότι δικό σου έχω διαβάσει! Μπράβο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
29-08-2016 @ 17:44 | το ανελέητο φως, ....... ::rock.::
Ανερώτητος του καιρού ήρθα κι’όταν ρώτησα μ’απάντησε η σιωπή..
οι απαντήσεις είναι μέσα μας....
«Ό,τι σου μένει,και ό,τι σου δίνεται,
είναι εκείνο το σημείο, το απειροελάχιστο,
να το ευρύνεις, να το πλατύνεις, να το βαθύνεις να το εκτείνεις.
Να το μεταχειριστείς μ'έναν τέτοιο τρόπο απόπειρας και δοκιμασίας,
βασανισμού και αγωνίας,
ώστε από το απειροελάχιστο σημείο
να δημιουργήσεις διάσταση και έκταση, διάρκεια, χώρο και χρόνο..
Να πλάσεις αλήθεια και ύπαρξη.» (Γκέμμα)
::theos.:: ::theos.:: | | ακριτας
29-08-2016 @ 22:20 | Είναι ένα πανέμορφο ποίημα !!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ακριτας
29-08-2016 @ 22:33 | Η αλγηδόνα είναι πρωτόγνωρη για έμενα λέξη και αν κατάλαβα σωστά τον ορισμό της προέρχεται απo το άλγος και την ηδονή εξού και ο στίχος "και του αζευγάρωτου αετού την αλγηδόνα,"
Υ.Γ : εάν κάνω λάθος παρακαλώ διόρθωσε με | | χωρίς λόγια
30-08-2016 @ 00:24 | Ωραίο, ωραίο! | | adespotoi
30-08-2016 @ 12:37 | καλημέρα φίλε Μιχάλη, με το σοφό σου κεφέλι!!! ::theos.::::smile.:: ::up.:: | | malkon64
01-09-2016 @ 09:51 | Εξαιρετικό ..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | nadin1974
02-09-2016 @ 08:25 | Καλημέρα Μιχάλη
''της αέναης φυγής κι’επιστροφής΄΄
Τι κι αν ρωτάς;
Ποιος θα σου πει;
Σε συγκλονίζει η σιγή...
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | φραγκοσυριανος
05-09-2016 @ 23:31 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | john_karaha
11-09-2016 @ 11:32 | Το σχόλιό μου δεν αφορά παρά μονάχα ένα σημείο της ποίησης του Μ. Ε.
Εμείς πραγματικά διψάμε για καινούρια σκέψη γύρω από ποιητικά και λογο-
τεχνικά θεματα. Μαντεύουμε έναν απέραντο πλούτο ποιητικών αξιών, στο
αξεπέραστο άγνωστο του μυστηρίου που διατηρεί ένα είδος υπεροχής
απέναντι στη λογική ζωή, δίχως τάξη και επιθυμίες ανεκπλήρωτες συνταιριασμένες με οτι εκπληκτικό και ονειρικό μπορεί να προσφέρει στη
φαντασία η ποίηση ενός αδιάκοπου γίγνεσθαι προσωπικών συμβόλων.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΟΣΟ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
