| |
Θαμπός ο ήλιος ξεπροβάλει
πάνω απ' την πόλη τη βουβή
κι εγώ χαμένος στη σιωπή
σφίγγω τα δόντια μου και πάλι.
Μια μέρα ακόμα θα περάσει
χωρίς χαρά, χωρίς φιλί
η τύχη που λένε η καλή
μ' έχει καιρό τώρα ξεχάσει.
Εγώ παλεύω με τους δράκους
τον πόνο και τη μοναξιά
κι έχω γι' ασπίδα φορεσιά
καρδιά που ζεί σ' άγριους βράχους.
Το πλήθος γέμισε τους δρόμους
και τους κοιτώ στοχαστικά
φοράω μάσκα πλαστικιά
χαμογελώ με ξένους τρόπους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
