| |
| | Μετρώντας το χρόνο |  | | |
Μια χειμωνιάτικη,ασήμαντη φωνή έρχεται να διαπεράσει το άυλο κορμί μου
να σηματοδοτήσει ένα νέο παρόν και να διαταράξει τις ασάλευτες σκέψεις μου
Μέσα από ένα σκοτεινό τοπίο αντικρίζω πάλι το χαμένο μου εαυτό,γίνομαι ένα με τη σκιά μου
και ξεδιπλώνω κάθε στοιχείο του χαρακτήρα μου
Πάνω σε αόρατες γραμμές χαράσσω την πορεία μου και πάνω σ'αυτές ισορροπώ τη ζωή μου
σε απροσδιόριστα λόγια βλέπω τη σωτηρία μου και με ένα ειρωνικό χαμόγελο αντιλαμβάνομαι την ασάφεια τους
Κρυμμένη,πίσω από τις κουρτίνες ,κρυφοκοιτώ τους περαστικούς να περνούν από εδώ κ εκεί χωρίς κατεύθυνση,αναζητώντας μια ταυτότητα,μια ψεύτικη ελπίδα για να χτίσουν τα γκρεμισμένα τους όνειρα
και ενω τους παρατηρώ προσεκτικά καταλήγω στο ότι κ εγώ είμαι σαν αυτούς,δεν έχω προσδιορισμό,περπατώ
ασκόπως πάνω στους λεπτούς δείκτες του χρόνου,βλέποντας πόσο πονάει η αδράνεια,πόσο τσακίζει η αναμονή
πόσο πληγώνει άλλη μια αναβολή,πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια,μετρώντας απλά τα όσα χάσαμε...
περιμένω τα σχόλια σας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | | | |
|
Κων/νος Ντζ
02-09-2016 @ 14:47 | περπατώ ασκόπως πάνω στους λεπτούς δείκτες του χρόνου,βλέποντας πόσο πονάει η αδράνεια,πόσο τσακίζει η αναμονή πόσο πληγώνει άλλη μια αναβολή,πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια,μετρώντας απλά τα όσα χάσαμε...
Ωραίο! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
02-09-2016 @ 15:27 | Ομορφες σκέψεις !!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-09-2016 @ 18:46 | Οχι μονο οσα χασαμε, αν κανουμε ανασκοπηση θα δουμε και αυτα που κερδισαμε, οταν βεβαιως ειμαστε πολυ νεοι δεν το βλεπουμε αυτο. Χρειαζεται να περασουν τα χρονια τοτε βλεπουμε τα πραγματα απο αλλη οπτικη γωνια. Ομορφο το κειμενο σου και ας εχει λιγη απογοητευση.......σιγουρα εισαι πολυ νεα, Γεωργια. ::love ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
