| |
| | το μεγάλο ταξιδι στο θάνατο |  | | |
το μεγάλο ταξίδι στο θάνατα
Κρατώντας τριαντάφυλλα που κέντιζαν τα χέρια,
σε λίμνες σβήνανε ψυχές κυρτά αγιοκέρια,
με θύμησες απ΄τον νοτιά χτυπούσαν οι καμπάνες,
μοσχοβολούσε η νυχτιά με μια γλυκιά ανάσα,
άνθη και άνθη πέταγαν μυροβολούσες κόρες,
κι ήταν αβάσταχτα σκληρές σταματημένες οι ώρες,
για το ταξίδι που άρχιζε στο άγνωστο λιβάδι,
χωρίς να νοιώθει συμπονιά, χωρίς να νοιώθει χάδι,
χωρίς αναίτια πινελιά στο φρύδι το σμιχτό,
μήτε στα χείλη ένα φιλί του χωρισμού σημάδι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
07-09-2016 @ 10:42 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
07-09-2016 @ 10:42 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μ.Ελμύρας
07-09-2016 @ 10:55 |
Ανατριχιαστική ονορφιά!
Χίλια εύγε!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
07-09-2016 @ 15:16 | για το ταξίδι που άρχιζε στο άγνωστο λιβάδι, .....συμφωνώ με το Μιχάλη Βασίλη καλώς σε ξαναβρίσκω! ::theos.:: | | πανσελινος
07-09-2016 @ 17:58 | κι ήταν αβάσταχτα σκληρές σταματημένες οι ώρες
για το ταξίδι που άρχιζε στο άγνωστο λιβάδι...
Αβάσταχτα σκληρό...
Ιδίως για εκείνους που έχουν βιώματα. | | Βασίλης Μακεδών
07-09-2016 @ 18:23 | καλώς σας ξαναβρίσκω όλους!
| | Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
07-09-2016 @ 19:32 | ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
