| |
Έχεις σκεφτεί
πως δεν θα άλλαζες με τίποτα την στιγμή που ζεις;
Κι αν την άλλαξες;
Αν τελικά υπέκυψες στο πρέπει
την στιγμή που το τώρα αγωνιούσε;
Στάθηκες στην πόρτα
κι έχω αυτή την εικόνα φυλαγμένη
τα μάτια σου να ζητούν τον πόθο
κι ίσως για μια στιγμή να ήσουν σαν πηγή ονείρων
για μια στιγμή να ήσουν δική μου
γυρίζεις και ο χρόνος χάνεται
κι είναι τούτες οι στιγμές που τις θυμάμαι
γιατί είχα μάτια ανοιχτά.
Είναι τούτες οι στιγμές που είσαι όμορφη όπου κι αν είσαι
γιατί είναι όμορφα εκεί που είσαι.
Κάτω από θάλασσες και λάβα
κρυμμένη σε μαργαριτάρια
κρυμμένη σε άνθη και δάκρυα
κρυμμένη από τον κόσμο.
Κρυμμένη στο μυαλό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
