| |
Εσένα ονειρεύομαι το βράδυ
Ο νους μου πάλι βόλτες ξεκινά
Τους μύθους π' απαρνιέμαι πάλι ανάβεις
και στ' άλλο πεζοδρόμιο περπατάς.
Κοιμάμαι και κρυώνω μεσ' τη ζέστη
Ξυπνώ σε βλέπω πάλι εδώ μπροστά
Ιδρώνω, προσπαθώ να βρω τις λέξεις
που χτίζουν παρελθόν τη μοναξιά.
Εσύ είσαι πάλι δεύτερε εαυτέ
Με στέρεψες και μ' έκανες διαβάτη
στα όνειρα που έσερνα ως χτες
και φίμωσες με έναν εφιάλτη.
Το χάραμα ακούω τις κραυγές
Το νου μου που φωνάζει ξεχωρίζω
Τις τύψεις πάλι δεύτερε εαυτέ
στο βρόντο, ναι, παλεύω να ξεφύγω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
