| |
Πάλι μόνος θα στρώσω τραπέζι
δυο σερβίτσια και δυο ποτήρια κρασί,
το δικό μας τραγούδι στο ράδιο να παίζει
και η πόρτα θα είναι ξανά ανοιχτή.
Κάνω όνειρα μα η μοίρα γελάει
σαν μια φάρσα πως μοιάζει όλο αυτό,
η απουσία σου τόσο πονάει
απ΄τον εαυτό μου πώς να κρυφτώ;
Κάτι νύχτες μοναξιάς
που το σώμα μου τρυπάς ,
περιμένω να φανείς
σ΄αγαπάω να μου πεις. (ref1)
Μα δεν έρχεσαι ποτέ
έρωτα μου τύραννε,
πες μου αλήθεια πως μπορείς
μακριά μου εσύ να ζεις; (ref2)
Το κρεβάτι μας τόσο μισώ
έχεις φύγει κι όλο τ΄ αποφεύγω,
δεν μπορώ εκεί πια να κοιμηθώ
και το πάτωμα πάλι διαλέγω.
Είναι κάτι νύχτες σκληρές
που η μορφή σου με αγκαλιάζει,
κάνω σκέψεις πολλές και τρελές
μα εσύ φεύγεις όταν χαράζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
