| |
Ξημέρωσε.
Πως πέρασαν οι ώρες και πάλι,
ώρες γεμάτες με φωνές της σιωπής
ξεχασμένες καταχαμα μακριά απ´ την πορεία του Χρόνου.
Που ήσουν ονειρεμένη αγάπη της νιότης μου;
Έχασα χρονια να σε βρω
και τωρα σε ψάχνω και πάλι
στα λαίμαργα μονοπάτια του μυαλού μου.
Δωσμου το χέρι ονειρεμένη μου αγάπη.
Δώσμου μαζι και το φως μέσα απ´ τα μάτια σου.
Διώξε το έρεβος της ψυχής μου.
Κάνε το σκοτεινό κόσμο μου να λαμπυρίσει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
