| |
Καμιά φορά ο στόχος δεν είναι παρά όνειρο.
Κοιτάμε δύο μάτια και τ' αγαπάμε
κρυβόμαστε απ' τον κόσμο μες στον κόσμο
ανοίγουμε μια πόρτα κλείνοντας άλλη
κι αν μετρήσουμε τις πόρτες πίσω μας
όσα και τα σ' αγαπώ μας θα μας βγουν.
Θυμάμαι το ποτάμι των ματιών σου
εσένα, εσένα κι εσένα...
που θέλησα μέσα τους να ταξιδέψω
που την αιωνιότητα την μετέφρασα σε πόνο
που τα γέλια τα μετέφρασα σε κλάμα
και πάντα όταν έκλαιγα
η ψυχή γελούσε
για τα τόσα αγκάθια που μάζεψα
συλλέγοντας τριαντάφυλλα.
Τώρα που στέκομαι εδώ
χωρίς πόρτες και τριαντάφυλλα
αναρωτιέμαι αν το ποτάμι των ματιών
αναβλύζει από την καρδιά
ή από τις αναμνήσεις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
