| Ηταν κατι μερες με αρρωστο φως.
Εφτιαχναν γιατρικα με κουφιες λεξεις και με ξυραφια αφανιζαν το μυαλο...
Στεκομασταν ολοι στα γονατα περιμένοντας την απιαστη στιγμη και τεμαχιζαμε ο ενας τον αλλο χωρις ιχνος ντροπης!
Εφταναν ηχοι μακρινοι μιας παραλληλης ζωης και εκει ειμασταν ολοι σωτηρες ....του εαυτου του καθείς.
Στο τελος δεν εμεινε κανεις παρα μοναχα εκεινο το αρρωστο φως να μας υπενθυμιζει μια μνημη ζωης!
esperia iris
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|