| |
Για όσους αναρωτιούνται πως περνάω
Γιατί σιωπώ στις γύρω μου επιθέσεις
Εγώ την σκέψη μου την τυραννάω
Προτού να φτύσω από το στόμα λέξεις
Για όσους ρωτούν γιατί τ’ αυτιά μου κλείνω
Γιατί κωφεύω σ’ όσα κάνουν κρότο
Γιατί τα αινίγματά μου δεν τα λύνω
Θα πω γιατί έτσι θέλω κι έτσι νιώθω
Για όσους λένε πως ποτέ δεν κλαίω
δεν έχουν δει τα μάτια μου το βράδυ
Δεν μ’ άκουσαν να λέω: για όλα φταίω
Για τη σκιά και τη βροχή και το σκοτάδι...
Για όσους απορούν πως καταφέρνω
Να ζω σε τούτα τ’ άνυδρα τοπία
Τη θάλασσα μες στο δωμάτιο φέρνω
Με το μυαλό και με τη φαντασία
Για όσους ρωτάνε πώς να με γνωρίσουν
Πώς να κοιτάξουν μέσα στην ψυχή μου
Τους δείχνω το παράθυρό να ανοίξουν
Να δούνε τη γριά συνείδησή μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
