| |
Σκούπισες τον λυρισμό,
απ τ' απαλά σου χείλη,
και σαν φιλί απο θεριό,
στα μάγουλα αργοσύρεις..
Είναι το ρούχο της γυμνής,
ορμής που σε ορίζει,
το βγάζεις όταν μείνουμε μαζί,
τρέφεσαι και το σκίζεις.
Αλίμονό, αχ ποίηση,
που καταϊδρωμένη,
θέλεις να δείξεις μυστικά,
που δε χωράνε λέξεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
