| |
Είμαι καλά
Όχι δεν τελείωσα το διάβασμα,
Δεν σταμάτησαν να με κυνηγούν οι φόβοι μου
Δεν σταμάτησα στιγμή να χρωστάω λεφτά
Δεν σταμάτησε στιγμή να με κυνηγάει ο νόμος
Δεν σταμάτησα να ανατριχιάζω ακόμα για όλες εκείνες τις
Άβολες, εξευτελιστικές στιγμές ενός παρελθόντος
Που αποδεικνύει από μόνο του
Ότι σπανίως με αγαπούν,
Συνήθως με προδίδουν
Ότι δεν ανήκω πουθενά,
Και ας πληρώνω τις συνδρομές μου
Ότι δεν γνωρίζω τίποτα καλά
Και ας περνιέμαι για παντογνώστης
Και ας μην μπορώ ούτε να αρχειοθετήσω
Τα γελοία πτυχία μου
Ότι τελικά κανείς δεν με ξέρει
Ότι ως επί το πλείστον υποκρίνομαι
Ότι η μόνη αλήθεια είναι η μοναξιά μου
Trotzdem
Μετακόμισα σε ένα σπίτι καλά κρυμμένο
Άγνωστο για τους διώκτες μου
Ήταν μία ανέλπιστη λύση που μου έκανε
Τόσο καλό
Θα μετακομίζω λοιπόν συχνά
Επιπλέον, φροντίζω την ψυχή μου,
Δεν ξύνω πληγές από το παρελθόν,
Ούτε επαίρομαι για καμία δόξα
Δεν είχα άλλωστε στ’ αλήθεια καμιά
Δεν με νοιάζει να καυγαδίσω
Να βρω το δίκιο μου
-Πόσο μάταιο
Δεν ψάχνω να βρω τις αιτίες
-Είναι τόσο θολή η πραγματικότητα
Στο παρόν που οι αιτίες του
Παρελθόντος είναι απλώς
Σήμερα ένα ψέμα
Ακούω προσεκτικότερα την μουσική
Βλέπω με μεγαλύτερη ακρίβεια τα δέντρα
Σταμάτησα τις υπερβολικές καταχρήσεις
Τα μπουκάλια μένουν για καιρό
Παρθένα στην βιβλιοθήκη μου
Προσέχω γενικώς
Σταμάτησα να δίνω σημασία στον κόσμο
Σταμάτησα να συγκρίνω ή να συγκρίνομαι
Σταμάτησα να ψάχνω το νόημα ή
Κάποια μυθιστορηματική επεξήγηση της ζωής μου
Και ένα ένα προσπαθώ
Και βγάζω τα αγκάθια απ’ την ψυχή μου
Κερδίζοντας μία ζεστή γαλήνη
Μέσα στις φλέβες μου,
Σαν ναρκωτικό
Επουράνιε δημιουργέ,
Είτε σωστή είτε λάθος μέχρι σήμερα,
Αυτή ήταν η προσωπική μου ηθική
Αυτή ήταν η προσευχή μου
Οι αποφάσεις μου δεν ήταν στιγμιαίες
Όπως φαινόντουσαν, αλλά κομμάτια όλων αυτών
Που με διαμόρφωσαν
Και αν κάπου έγιναν λάθη σοβαρά
Τα πλήρωσα με τόκους
Φανερά, η βαθιά μέσα στα καμένα δάση
Των ονείρων μου και της ψυχής μου
Και κατέληξα εδώ
Ζωντανός,
Με δυνατότητες επαναφοράς
Των συνειρμών
Μπορώντας να ξαναγίνω νέος
Όχι τόσο για να διορθώσω κάποιο
Λάθος του παρελθόντος,
Όσο για εμένα
Χάνονται οι πολλοί γνωστοί
Χάνονται οι μεγάλες ευκαιρίες
Χάνεται η οξυδέρκεια
Αλλά μόνο έτσι
Θα είμαι από αύριο πιο νέος
Αγνός, ένα βρέφος
Που γύρισε από τον πόλεμο
Έτοιμο να ξεκινήσει
Από την αρχή
Όχι για κάποιο μακρινό προορισμό
Αλλά για την ψυχή του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
