| |
Τι να σε κάνω ρε ζωή,
χωρίς αυτόν είμαι νεκρή,
χωρίς αγάπη, μια λειψή,
μια παραπεταμένη.
Λευκό πανί, αμαχητί,
συνθηκολόγηση πικρή,
σ’ εθελουσία φυλακή,
ισόβια κλεισμένη.
Δε σε γουστάρω ρε ζωή,
ήσουνα άδικη, σκληρή,
με έτρεξες τόσο πολύ,
τι σου ‘κανα, που φταίω;
Δεν βγήκε ο ήλιος μιαν αυγή,
κ’ έπεσε η αυλαία στη σκηνή,
σε τάφο μπήκα ζωντανή,
κι όσο θυμάμαι, κλαίω.
Η διαθήκη μου κενή,
μ’ αίμα καρδιάς υπογραφή,
γραμμένη στ’ όνομά του.
Θεός στη γη και δικαστής,
του έρωτά μου ποιητής,
αυθεντικός ερμηνευτής,
είναι η αφεντιά του.
Γλύκανε λίγο ρε ζωή,
πεθύμησα τόσο πολύ,
ν’ ακούσω πάλι τη φωνή,
τους χτύπους της καρδιάς του.
Αρρωστημένη μου ψυχή,
για να γιατρέψεις την πληγή,
σου φτάνει μόνο ένα φιλί,
γλυκό κι αγκαλιά του.
Γλύκανε λίγο ρε ζωή,
άφησε λίγο, ανοιχτή,
μια χαραμάδα, μια σχισμή,
να μπω στα όνειρά του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
