| |
Διαβάζω αυτά που έγραψες
και βλέπω τη μορφή σου.
Να μου γελά, να μ’ αγαπά,
κι αν δεν το λέει φωναχτά,
το γράφεις στη ψυχή σου.
Διαβάζω αυτά που έγραψες
και η καρδιά μου κλαίει.
Πίκρα ποτάμι ο καημός,
φωτιά ξερνάει ο στεναγμός,
φωτιά που σιγοκαίει.
Ήπια αθάνατο νερό,
νερό απ’ τη πηγή μας.
Στο ένοχό μας μυστικό,
φύλακας, άγγελος εγώ,
μη βγει απ’ τη ζωή μας.
Δεμένη στ’ άρμα σου γυμνή,
με μια αγκαλιά κι ένα φιλί,
μαζί σου ταξιδεύω.
Τι κι αν χαραμίσω μια ζωή,
κάπου υπάρχει το νησί,
θα ψάχνω , θα γυρεύω.
Είναι ταξίδι μακρινό,
κόντρα στο νόμο, στο καιρό
κι η βάρκα μας κλεμμένη.
Φτάσαμε μέχρι ουρανό,
τα άστρα μας κάνουν προξενιό,
σ’ όλη την οικουμένη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
